Hindi napigilan ni Arnold Clavio, isang mamamahayag, na magbigay ng kanyang reaksyon hinggil sa mga grupong nagsasagawa ng prayer rally sa kasalukuyan. Ayon kay Clavio, siya ay nagtataka kung magiging epektibo nga ba ang ganitong uri ng rally, lalo na’t ang mga kalahok at ang mismong ipinagdarasal nila ay hindi naman naniniwala sa Diyos.Sa kanyang mga pahayag, binanggit ni Clavio ang kanyang pagdududa hinggil sa kredibilidad at epekto ng mga prayer rally na ito. Ayon sa kanya, mahirap tanggapin na may mga grupo na nagsasagawa ng mga prayer rally ngunit ang mga pinuno o ilang miyembro ng mga grupong ito ay may mga tanong o hindi kumpleto ang pananampalataya sa Diyos. Sa pananaw ni Clavio, ang mga ganitong gawain ay nagsisilbing isang uri ng panlilinlang o pagkukunwari, dahil ang espirituwal na layunin ng prayer rally ay nawawala kung ang mismong mga nagdaraos nito ay hindi tunay na naniniwala sa mga prinsipyo ng pananampalataya.

Hindi rin nakaligtas sa kanyang mga komento ang sinasabing hindi pagkakasunduan ng mga grupo sa mga isyu ng pananampalataya. Ayon kay Clavio, may mga pagkakataon na ang mga prayer rally ay ginagamit lamang bilang isang paraan para makamit ang mga pansariling layunin o interes ng mga organisasyon o indibidwal. Kung ang prayer rally ay isinusuong lamang upang makuha ang pansin ng publiko o upang magpahayag ng mga politikal na opinyon, nawawala na aniya ang tunay na diwa ng panalangin, na sana’y magtaglay ng malasakit at tunay na pagpapakumbaba sa harap ng Diyos.

Inusisa rin ni Clavio ang mga motibo ng mga grupo na nagsasagawa ng mga prayer rally. Ayon sa kanya, baka ito ay isang paraan lamang ng mga tao upang mapakita ang kanilang lakas bilang isang kolektibong pwersa, kaysa tunay na magdasal at magsikap na mapabuti ang kanilang mga sarili at ang kanilang lipunan. Binanggit din ni Clavio na maaaring may mga miyembro ng mga rally na hindi naiintindihan ang tunay na layunin ng mga ito, kaya’t nagiging isang uri ng spectacle na lamang na ipinapalabas sa publiko, imbes na isang seryosong gawaing espirituwal.

Ang mga pahayag ni Clavio ay nagbigay-diin sa kanyang paniniwala na ang tunay na panalangin ay isang personal na aktibidad na dapat gampanan nang may malasakit at tunay na hangaring makipag-ugnayan sa Diyos. Para sa kanya, hindi sapat na magsagawa lamang ng isang prayer rally nang walang tunay na layunin at pananampalataya. Ang prayer rally, ayon sa mamamahayag, ay hindi dapat maging isang pampublikong palabas na may nakatagong agenda o motibo, kundi isang pagkakataon upang humingi ng tulong at gabay mula sa Diyos.

Bagamat ang mga prayer rally ay madalas na ginagamit upang ipakita ang pagkakaisa ng isang grupo o komunidad, binigyan ni Clavio ng diin na hindi ito dapat gawing isang kasangkapan upang manghikayat ng pansariling interes o upang magpakita ng kapangyarihan sa harap ng publiko. Ang tunay na diwa ng panalangin, ayon sa kanya, ay ang pagiging bukas sa Diyos at ang pagpapakita ng pagpapakumbaba at pagnanais na magbago at magpatuloy sa tamang landas.

Sa huli, binigyang-pansin ni Clavio ang kahalagahan ng pagiging tapat at totoo sa ating pananampalataya at ang epekto nito sa ating mga gawa. Ayon sa kanya, ang prayer rally ay dapat na magsilbing isang daluyan ng tunay na pagmumuni-muni, hindi lamang isang hakbang upang ipakita sa iba ang ating mga layunin o pananaw. Sa ganitong paraan, magiging mas makulay at makabuluhan ang ating relasyon sa Diyos at sa ating kapwa.